Z RAPORU

 Ahhhhhhh, nereden başlasam bilemiyorum ki... Bir yazıyı yazmadan önce genelde notlar alırım, taslaklara kaydederim, sonra üstünü doldururum. Ama bu yazıyı yazmak için yapmak istemedim. İçinden o an ne geliyorsa boşalt Dada dedim. Boşalt ki ruhunda ve zihninde yeni yerler açılsın.

2021'i güzel bitirdim. 2022'ye enerjik ve mutlu başladım. Kafamda yapılacaklar listem vardı. Gidilecek yerler, yeni lezzetler, yeni kitaplar, yeni yazılar ve yeni insanlar. Herkes kalbinin güzelliği ne kadarsa o kadar mutlu be huzurlu oluyor bence. Şükürler olsun. Onca kirliliğe rağmen kendimi bir kere o çamura sokmadan atladım tüm çukurların üstünden. Hiç kolay olmadı ama hiç...

Senenin daha en başlarında böyle "ne alaka abi, yok bu kadarı da şaka herhalde,seviye kaç,nasıl yani, gerçek mi şimdi bu, pes, o kadar mı..." gibi bir olay yaşadım. Yani bu ne şimdi, ben niye bunu yaşıyorum falan diye şoklardaydım. Hani bazı şeyleri az buçuk tahmin ederdim de insanların kendini bazı ironik durumlara bu şekilde sokacağı hiç aklıma gelmezdi. Seviyemi başka seviyesizliklere taşımamak için resmen kendimle mücadele ettim. Hiç olmayı bile hayal edemeyeceğiniz ve asla kimsenin olmak istemeyeceği bir konumda olup, olan şeylere her an böyle bir mide kalkması ile dolaşarak yaşadınız mı? Ben yaşadım. Bir ayım tam tamına bir ayımı böyle tuhaf bir mide bulantısı ile geçirdim. Ve sanırım bir kere de sinir krizi geçirdim. Kimsenin susturmaya gücü yetmeyecek şekilde ağladım.Günlerce gözlerim şiş, beynim zonk zonk zonklarken zorla bir iki lokma ağzıma sokmaya çalışarak yaşamaya çalıştım. Çünkü olan şey o kadar saçma ve baneldi ki, sanırım bunu hazmedemedim. Siz ne kadar kendinizi bir şeylerden uzak tutmaya çalışsanız  da bazı şeyler paçanızdan da olsa bir şekilde yakalayıveriyor insanı. Hemde o kadar alakasız şekilde. Tahmin üstü ve umulmadık-yakışıksız. Kimsenin bilmediği ve anlamadığı bir sürü şey. Ama her zaman olduğu gibi her insan kendine yakışanı ve yakıştırdığını yapar ve yaşar. Bende öyle yaptım.Her kötü niyet ve davranış sahibinin sorumluluğundadır. İçinde ne yaşıyorsan dışınada o yansır. Ve bir insan karşısındakine kötü davranıyorsa, asıl kendi içindeki kötülüktendir. İçinde iyilik taşıyan insan ne olursa olsun kötü olmaz.Ve kötülük biter iyilik kalır. İyilik bulaşıcıdır,tıpkı ağız dolusu kahkaha gibi....

(İyi olun, bana kötü davrananlar bile iyi olsun...İyiliğiniz bulaşsın etrafa...)

Öfkeniz ve acınız soğuyunca her şey daha anlaşılır geliyor ve zamanla gördüklerinizle de birlikte taşlar yerine oturuyor. Tabi ya tabi ya tabi ya ha ha ha. Sonra kendiliğinden gelen bir sakinleşme,durulma,kendine ne olursa olsun sabrettiği ve karakterini koruduğu, öz saygısını kaybetmediği için gurur duyma hali başlıyor. Evet gerçekten kendimle gurur duyuyorum. 25 Aralık, sene bitiyor  ve ben kendimle gurur duyuyorum. Çünkü kimsenin olmamı istediği gibi davranmadım, davranmayacağım. Ben ne isem her zaman o olacağım. Ne yapmak istiyorsam onu yapacağım, neyi yapmak istemiyorsam onu yapmayacağım. İnsan önce kendine saygı duymalı ve kendini korumalı. Seviyorum seni canım kendim.

Bu günler geçti tabi ki,her şey gibi. Sonrası nasıl mı? Sonrası günlük güneşlik. Uzun zamandır mücadelesini verdiğim işler tek tek ve yine kendiliğinden önüme geldi. Sanki evren bana "bak sen çok üzüldün, seni çok üzdüler ama sen sabrettin, al bu senin sabrının karşılığı" dedi. Yine şükürler olsun. Çekti kopardı beni en umulmadık ama en ihtiyacım olduğu anda. O da tabi başka bir mücadele demekti ama o kadar geliştim, o kadar güçlendim ve bir o kadar da değiştim ki.

Bunların tam ortasında bir kadınla tanıştım, arkadaşım vasıtasıyla. Onun etkisi mi, onun bana söylediklerinin, verdiği hislerin etkisi mi bilmiyorum ama o kelimeler hala kulağımda. Onun böyle sıcacık elini sırtıma yumuşakça koyup, içinden geçirdiği ve fısıldadığı her şey benimle.İnanıyorum, inanıyorum.

Ben sevgiye inanıyorum, aşka inanıyorum. Aşkla ve sevgiyle yapılan şeylerden korkmuyorum. Beni hayatta tutan iyi kilerim var. Canım, bir tanecik ailem. Beni yürekten seven sorgulamayan dostlarım. Ve o. 

Her zaman yanımda oldular bana inandılar güvendiler, destek oldular. Dostlarım sırdaşlarım bana hep can suyu verdiler. Ben mutlu olunca ilk onların elleri havadaydı "heyttt beeee" diye. Ben üzülünce onların kanatları altında dinledim, gölge oldular, sakladılar göstermediler. Şükürler olsun.

Çok sevdim, sevildim. Güldüm,ağladım, başardım, başaramadım ama asla vazgeçmedim. Pes etmemenin gücü sanki 2022....

Güzel insanlarla tanıştım,bir dolu insanla temas ettim. Farklı şehirlerin tadına baktım, deneyimledim. Kah yalnızdım, kah kalabalık... Bazı şehirlere hayran kaldım,bazılarına ise uzak. Güzel masalarda özenle hazırlanmış yemekler yedim, sevgi sözcükleri fısıldandı kulağıma...İşte bu bana yeter diye şükür ettim.

Fıtığımın doruk noktasına ulaşıp beni zorlamasına sebep oldum ama dayandım-dayanıyorum. İlaçlar-ağrı kesiciler-panik atakla girilen Mr'lar. Sonrasında gelişen klostrofobi. 

Yeni bebekler-hoş geldinler. Bazı vedalar...

Çok okumalar-dolu okumalar. Yazmalar, bol bol yazmalar.Güzel filmler-güzel diziler. Yaş almalar ve yaşlanmaya alışmalar.

Güzel gün batımları-gün doğumları. Antik kentler... Bol şarap-az bira. Çok dans etme-saç savura savura sabaha kadar eğlenme. 

Korona tecrübesi-endişe. Korku...

Keşifler ve yeni heyecanlar.

Şırıngayla yeni bebiş bile besledim. Bir gece başında bekledim, nefesini dinledim. Nasıl güzel deneyim.

İzmir-Çanakkale-Balıkesir-Bolu-Adapazarı-Eskişehir-Bursa-İnegöl-Karacabey-Datça-Avşa-Karasu  belki unuttuğum kadar şehir gezdim-çalıştım-konakladım ve muhteşem tatlar deneyimledim. Daha bir sürüsü yolda...

Kendi kendine de vakit geçirmenin zevkine vardım, kalabalıklardan kaçtım,içime döndüm az insan az dost yeterli diye şükür ettim.

Ne seneydi ama be. Nasıl başladı Dada nasıl devam etmiş. Nasıl beklenmedik olaylar olmuş nasıl bir kişiye dönüşmüşüm ben. Mutluyum olduğum kişiden evet. Mutlu ve memnunum.

Bir sürü hayalim-planım ve heyecanım var. Acı var, acı gerçek ve hep olacak. Ama mücadele var. HAYATIN adaleti var. Hayatın tuttuğu bir not defteri var. Kimseye fazla veya eksik yazmıyor, kefilim. Üzüldüğüm zamanlara döndüğümde canımı yakan şeylere yüzümde tebessümüm var artık.

Kaybettiğim insanlara üzüldüğüm zamanlara ise acıyorum. Çünkü bazılarını kaybetmek, daha iyisi için şartmış. İlk şokta anlamıyorsunuz ama sonra tamam olması gerekiyormuş demek ki diyorsunuz.Yeni insanlara bolca yerim var.Beni kaybedenlerinde kendine bunu söylemesini diliyorum, iyi ki yokum hayatınızda. Demek ki bu da sizin için daha iyiymiş. Yolunuz hep açık olsun.Yolum hep açık olsun.

Yazıyorum, iyi geliyor.Önünü ardını düşünmüyorum.Yazacağım, hem de her zaman. Ve "ben" olmaktan vazgeçmeyeceğim. Umut ve ışık doluyum. Hayallerim ve planlarım var bir dolu cebimde. 

Her anına şükürler olsun 2022. Dileğim 2023 yılında da kendimi seveyim,koruyayım,gelişeyim.

Her şeyinle,her yerimle kabulümsün hayat. Beni ben yaptığın bu yıl için teşekkür ederim, minnet doluyum. Cebimde bir sürü ders ve kulağıma bir sürü güzel şarkı fısıldadın. Hepsi benimle. 

Ve en son...Şükürler olsun,şükürler olsun, şükürler olsun....

Anlar ve kolajlar..