Küçük Şeylerden Mutluluk

 Ben hala yılbaşı süslerimle aşk yaşıyor, süslü püslü olan her dükkanın muhakkak içine girip bir tur atıyorum. İnancım tam ve sarsılmaz, 2023 çok güzel olacak. 

Bu hafta Yalova'ya gittim. Ama konaklama yapmadım. İdo ile gittim geldim. Aşırı rahatmış, nasıl gittiğini bile anlamıyorsun. Birazcık erken kalkmak yordu sadece. O yüzden bugün öğlene kadar uyumuşum. Oh miisss. 

Yalova da Engelsiz Kafe diye bir mekan vardı, bayıldım.Nasıl güler yüzlü, nasıl neşeliler anlatamam size. Çalışmak dedim içimden, nasılda iyi gelmiş hepsine. Bir şeyler üretmek,hayata karışmak, emek vermek... Nasıl iyi gelmez ki insana.İki gün orada yedim yemeklerimi.Ev yemekleri çıkıyor günlük,taze ve lezzetli. Oralara yolu düşen herkes bir uğrasın derim. 

Emek üretmeden hazıra konan insanlara ayrı bir tilt oluyorum yahu. Hiçbir şey üretmemiş, bir şey başarmamış hatta elini attığı her işi de bir güzel batırmışlar var ki en çok böbürlenenler de onlar. Armut piş ağzıma düş, sonra en iyi armut benim diye dolaş. Yok ya! Uzaktan bile belli oluyor öylelerinin boşluk içinde savrulan dünyaları. Balon balon balon,şişir şişir şişir, sonra boooom. Elveda tatlı rüyalar, hoş geldin gerçek hayat.

Emek vermek,üretmek sonrasında ise kazanmak kadar muazzam bir tatmin hissi tanımıyorum.Ve yine yeniden her şeye şükür ediyorum. Şükür etmenin sonsuz gücüne derinden inanıyorum.

Annemler Şekerci Cafer Erol'a benden önce gitti bu sene. Kız kardeşim de bana çok güzel bir hediye almış.Çorap içi süslü çikolata ve şekerler. Çorabı hemen ağacımın yanındaki kitaplığıma astım. Bayılıyorum böyle hediyelere.Fiziken küçük ama değerde asla paha biçilemez benim için...Mutluluk nedir ki, bir çorabın içinden çıkan şekerlemelerdir işte. Bu kadar basit!

Ağaç için babam 5 metrelik ışık almış, onu da sardık her yerine. Biraz da kitaplığa falan doladık.

Ve çok yakın arkadaşım, dostum kardeşim benim meleğim de benim adıma Lösev'e bağış yapmış. ( O kendini biliyor ) Doğum günümde hediye almak yerine bunu yaptı. Nasıl mutlu oldum ve yine nasıl şükür duydum anlatamam size. Ne güzel dostluklarım,arkadaşlıklarım var benim.Çok seviyorum çooooook.... Dostlarımın yeri benim için ayrı. İşim gereği geniş bir çevrem var ama az sayıda dosta sahibim. Hepsine narin,hassas bir çiçeklermiş gibi davranmayı seviyorum. Onlar mutlu olunca ben daha da mutlu oluyorum. 

Biz kış geldi mi battaniye altı romantik komedileri izlemeye başlarız.  Son iki haftada iki güzel film devirdik. Birinde şarabımız birinde ise yeni aldığım çift konseptli kahve fincanlarıımız eşlik etti bize. Minik bir ağaçta aldık,masamızın üstüne kondurduk, geçen seneden kalma ışığımızı doladık, birazda süs astık. Ona da bakmaya doyamıyorum. Film izlerken yanına da minik bir mum yakıyoruz. Ohhh. 

Salgın bir soğuk algınlığı hastalığı var. Kimden duysam hepsi kırılıyor. Bizim eve de geldi tabii. Kız kardeşim baya ateşlendi.Normalde yemek vs o halleder. O hasta olunca ki hiç kıyamam, ahh kuzum benim, yemek işine de el atayım dedim. Ama tabi sevgili minnak teyzem yetişti yardımıma. Annemde kız kardeşimle hastanedeydi, serum falan takmışlar. Tavuk suyuna çorba yapmayı öğrendim. Evet yaşım 32 ama yemek yapmasını bilmem. Ama öğrenmem lazım, ilerde çok lazım olacak. Baya da zevk aldım açıkçası. Teyzoşumla da ayrı bir zevkli oldu. Hızımı alamadım, havuç tarator bile yaptım. Ama yemek yapmakta zahmetli ve uzun iş :)

Bu sabah şu düşünce vardı kafamın içinde " Çocukla çocuk, deliyle deli olunmaz."

Herkese güzel ve süslü püslü bir hafta diliyorum.

Ahh son bir şey!

Kar ne zaman yağar acaba?

Dada