Bir Durum Var

Şu ataerkil düzende biz kadınların birbirine daha fazla destek olmasını beklerdim.

Ama ne yazık ki öyle olmuyor. Öyle ki bazı kadınlar ellerinden gelse diğer kadınların gözlerini oyacaklar.

 

Nerede kaldı kız kardeşlik?

 

Öyle şeyler görüyorum ve yaşıyorum ki. Bari sen yapma kardeşim diye haykırasım geliyor.

Bazı anlar oluyor hemcinslerim öyle abuk sabuk şeyler yapıyor ki,dayanamıyor birkaç kelime ediyorum. O an fark ediyorum, hemen kendime gelip toparlıyorum.Sonrasında kendime kızıyorum. “Bir daha diyorum sakın yapma bunu Damla, tam da istedikleri gibi evriltme kendini. Önce kadın olduğun aklına gelsin, karşındakinin de hemcinsin olduğunu sakın unutma.”

 

Doğru mu davranıyorum aslında pek emin değilim ama en azından ben kendimi hemcinsine kaba davranan biri olarak olarak tanımlamak istemiyorum.

 

Ama maruz kalıyor muyum, evet! Üzülüyor muyum, çok!

 

Bana karşı yazılan, hakkımda beni tanımadan yorum yapan ve yargıyla davranan o kadar çok insan var ki… Hangi birisine kendimi anlatabilirim?

 

Kimse kimin ne ile mücadele ettiğini bilemez!

 

Ne zor yollar vardır her kadının hayatında, kaç kapı kapanır suratına, yoluna çiçek konsun diye beklerken dikenlerin içinde buluverirsin kendini. Ayağına batanları temizlerken, acıyla karışık gülersin. Sırtını sıvazlayacak zannettiklerin aslında arkana işaret koymuştur da çok sonra anlarsın.

 

Her kadın yaşar bunları, her türlü çevresinde hem de. İster iş olsun,ister özel hayat, isterse sosyal çevre.

 

Mesela kendi için özgürlük isteyenler en çok da başkalarının özgürlüklerini kısıtlamaya hevesliler. İki yüzlülük artık utanç meselesi değil. İki yüzlü insanlar dışlanmıyor eskisi gibi.

Önceleri çok önceleri onur, gurur haysiyet gibi kavramlar varmış. Şimdi ise sadece kitap sayfalarında hayali karakterlerin bunlara sahip olduğunu fark ediyorum.

 

Belki ben çok okuduğum için , gerçekte de insanlardan bazı erdemlere sahip olmasını bekledim. En azından söyledikleri ile yaptıklarının uyuşmasını, uyuşmadığında ise yüzlerinin kızarmasını. Ne yazık ki aradığımı bulamadım, ne yazık ki…

 

 

Hepimiz ne kadar kendi hayatımızdan sorumlu olsak da yaptıklarımız kolektifi etkiliyor.

 

Özellikle kadınlardan ricam ne olur önce davranışlarınızın hemcinslerinizi ne kadar etkileyeceğini düşünün. Kadınların tepesine binmiş bu vahşi düzende bir de siz ağırlık eklemeyin. Güvenin, yolundaki taşları temizleyin, destek olun.

 

Ama artık ne olur köstek olmayın!