Babacısı

Aslında bizim babamla bir hikayemiz var. Kiminin güldüğü ,kiminin özendiği ama herkesin çok sevdiği...

Biz iki delibaş olarak evin neşe kaynağıyız.

Mesela ben evde olmasam babam televizyonu açmaz,çünkü kanal seçme konusunda tartışacağı kimse yoktur.

Veya benden önce yatarsa ve benim elimde cam bardak vs varsa "aman ha dikkat et onu mutfağa götürürken üstüne düşme, bir yerini kesme" der. Sanki ben hala beş yaşındayım... Elektrikli aletlerle uğraşmamı istemez, kendimi yakıcam, patlatıcam zanneder. Işten eve her gelişimde geldin mi diye sorar bende yok daha yoldayım derim. Her akşam aynı muhabbet  döner aramızda.Mesela dışarı çıkacaksam ve alkol de alacaksam bende geleyim diye tutturur, bende sizinle içeyim bana da açarız bir ufak der.Annemi mıncıklıyorsak kıskanır, zorla kendini mıncıklatır. Ondan gizli iş yapmamıza tahammülü asla yoktur, her şeye ortak olur muhakkak. Fıs fıs konuştuğumuzu görmesin, ona da anlatalım diye türlü hokkabazlıklar yapar. Modern adamdır, Atatürkçüdür. Büyüklerine çok saygılı ve yardım severdir.Bize de her zaman saygılı olmamızı öğütler. Her konuda destekler, yol göstermeye çalışır. Kısacası benim babam, iyi bir babadır. Gördüğüm, tanıştığım, hatta onun da tanıdığı çoğu babadan, daha da babadır.Ve beni babacısının kızı nerede diye sever.

Bu arada baba olmakla da çok gurur duyar... Deli dolu, bazen kavgalı, bazen mıncıklamalı, bazen kahkahalı ama çokça sevgili bir ilişkimiz var.

Bu yüzden;

Babama teşekkürü borç bilirim.
Beni başı dik yetiştirdiği için...
İpin ucunu kendi tutmak yerine bana verdiği için...
Beni Atatürk kadını olarak yetiştirdiği için...
Orada ne işin var yerine bende geleyim mi bana da bir rakı açarız dediği için...
Annemi öptüğümüzde,bir yanakta o uzattığı için..
Kadın olmanın en güzel şey olduğunu ve bizim onun çiçekleri olduğumuzu hissettirdiği için...
Annemi hala ilk gün ki gibi sevdiği ve aşkla baktığı için....
Bu ülkede kadınsın yapamazsın denilen her şeye kadınsın asıl sen yapmalısın dediği için.
Kadın olmanın çok zor olduğu bu dünya da böyle erkeklerin de var olduğunu bilmek ve onların yetiştirdiği çocuklar olmanın verdiği haklı gururu yaşamak...