Ada Treni Hayal İstasyonu

Ada trenindeyim bu sabah.Biletimi kestirdim, yerim belli cam kenarı. Önce deniz kenarından gideceğiz bir müddet usul usul. Sonra yavaş yavaş yeşillikler başlayacak. Güneş tepeye ulaşmaya çalışıyor ama nasıl kızıl,nasıl kızıl. Bulutlar köpük köpük olmuş bir yanına birikmişler. Sabah sisinin ardından köprü görünüyor. Ne heybetli. Kocaman direkleri ve yayları var. Uzaktan oyuncak gibi ama yaklaşınca devasa devasa. Köprüleri severim. Köprüler her zaman şart. Sahilde tekneler var. Bir ileri bir geri salınıyorlar. Deniz durgun ve pürüzsüz yüzeyi ile yalıyor ahşaptan sandalları. Bir adam tek başına oturuyor sahilde. Oltasını koyu mavi suya daldırmış sabah kısmetini bekliyor. Ya balık? Sonra birden üşümüyor mu diye düşünüyorum. Güneşe dönmüş yüzünü ama yalnız. Belki tuttuğu balıklar arkadaşı olacak. Belki bırakacak tekrar suya arkadaşını. Belki diyorum yada keşke. Yeşillikler başlıyor yavaş yavaş. Bazı yerler koyu kızıl, bazıları soluk yeşil. Ahh, bazı yerler kop koyu yeşil. Güneş ışıkları bin parça dalların arasında. Trende karşımdaki kadın uyuyor. Uyumasa keşke diye düşünüyorum. Bu manzara kaçar mı,şapşal.

Minyatür gibi istasyonlar. Çatısında güvercinler hop oturur, hop kalkar.

Ne şanslı, bir yanı trene bir yanı maviye bakan evler. Ve ne şanslı rayların üstünde çuf çuf giden vagonlarda,hayallere dalanlar. Ben hayal kuramam. Gördüğüm güzellikler bana hayal. İrili ufaklı bungalovlar var yeşilliklerin ortasında. Kahverengi hepsi,tıpkı toprak gibi. Canım toprak kokusu çekti.

Ağaç adı bilmem ben. Kestane gürgen palamut,ha birde ceviz ağacı. Bunlar ne ola ki. Önemi var mı adının? Ben görüyorum ya işte. Hepsi bol yapraklı dev gövdeli kuvvetli ağaçlar benim için.  Sol yanımda göl uzanıyor yavaş yavaş. Karanlık suyu sakin gözüküyor.

Çay ve simit satıcısı vagonda beliriyor .

Yanmış susam koktu her yer. Isırsan çıt çıt ağzında dağılacak. Ama istemem üstüme dökülecek minik minik. Dikkatimi dağıtmadan manzarayı doldurmalıyım zihnime. Yaprakların uçları kızarmış dipleri inatçı yeşil. İkisi yan yana durmuş biri sarı biri koyu yeşil. Gökkuşağı yerde, gökkuşağı ormanda doğmuş bu sabah. Dökülen yapraklar rengarenk bir kilim motifi adeta. Uykusundan uyanmaya çalışıyor şehirler. Biz trenin içindekiler, zamanı aralayarak geçiyoruz yanlarından. Bir bakmışsın varız, bir bakmışsın yokuz.

Güneş soluma denk geliyor şimdi. Ağaçlar kızıla boyamış yapraklarını. Neden hepsi değilde bazıları kızıl ki. Sivri yapraklar, üçgen ve oval yapraklar var.

Yaşlı amcalar yanlarına oturan ile hep sohbet ediyorlar. Ne çok şey var konuşacak. Ama sohbeti keyifli,adam dinliyor pür dikkat. Karşımdaki kadın rüya görüyor gibi. Belki rüyasında yolculukta. Belki de o benim rüyamda yolculukta. Belki de biz rüyalarda yolculukta.

Sahi ben ne görmüştüm rüyamda?

Dada

Manzaram...